پري کوچک غمگين
دوست دارم شروع وبلاگم شعر فروغ باشه
�بخشي از شعر �تولدي ديگر
من پري کوچک غمگين را ميشناسم
که در دل اقيانوس مسکن دارد
و دلش را در يک نيلبک چوبين مينوازد آرام آرام
پري کوچک غمگيني
که شب از يک بوسه ميميرد
و سحرگاه از يک بوسه به دنيا خواهد آمد
فروغ شعر قشنگ زياد داره، ولي اينکي تصوير واقعي خودشه
روح مبارز و تنهايي که تشنه تجربه کردن بود، بارها و بارها
شعرهاش دردهاي نشنيده شدن يا بد شنيده شدني بود که آرام آرام از نيلبک چوبينش شنيده ميشد فروغ شاعر احساساتي نبود. شاعر متعهدي بود که به حرمت زنده بودن خودش تلاش ميکرد تا رسالت روح خودش را به انجام برسونه اون براي من يک الگو يا اسطوره نيست اون فقط يک دوسته که آرزوهاش و آرمانهاش، آرزوها و آرمانهاي منه
شنبه 22 فروردین 1388 - 1:55:15 PM